Page 25 - Żywność - Kompleksowa oferta usług JARS

Postulat 14: Zagwarantowanie prawa do strajku
dla wszystkich zatrudnionych, prawo związków
zawodowych do prowadzenia sporu zbiorowego i strajku
z podmiotem odpowiedzialnym za politykę płacową
i warunki pracy w danym przedsiębiorstwie

Prawo do strajku stanowi jedną z wolno-
ści związkowych gwarantowanych w art.
59 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej
Polskiej. Jest ściśle powiązane z zasadą
wolności koalicji związkowej. Jest zara-
zem środkiem realizacji innych wolno-
ści związkowych (K.W. Baran, Wolności
związkowe i ich gwarancje w systemie
ustawodawstwa polskiego, Bydgoszcz–
Kraków 2001, s. 135).

Prawo do strajku jest następstwem prawa do organizowania się, chronionego przez
Konwencję Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 87 dotyczącej wolności związ-
kowej i ochrony praw związkowych. Zgodnie ze stanowiskiem Komitetu Wolności
Związkowych Rady Administracyjnej Międzynarodowego Biura Pracy, prawo do
strajku jest jednym z podstawowych środków, za pomocą którego, pracownicy i ich
organizacje mogą działać na rzecz swoich interesów ekonomicznych i społecznych
oraz bronić ich. Komitet uważa prawo do strajku za fundamentalne prawo pracow-
ników i ich organizacji.

Art. 19 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych przewiduje liczne ograniczenia
prawa do strajku, nakreślając katalog podmiotów, w których strajk jest niedopusz-
czalny. Godzi się zaakcentować, iż tegoż prawa nie mają m.in. wszyscy pracownicy
zatrudnieni w organach władzy państwowej, administracji rządowej i samorządo-
wej. Trudno jest znaleźć uzasadnienie pozbawienia, tak istotnego z punktu widzenia
działalności związkowej uprawnienia, dla tak szerokiego katalogu pracowników.

Inne z przepisów ww. ustawy stanowią, iż niedopuszczalne jest zaprzestanie pracy
w wyniku akcji strajkowych na stanowiskach pracy, urządzeniach i instalacjach, na
których zaniechanie pracy zagraża życiu i zdrowiu ludzkiemu lub bezpieczeństwu
państwa. Przy podejmowaniu decyzji o ogłoszeniu strajku, związkowcy powinni
wziąć pod uwagę współmierność żądań do strat związanych ze strajkiem. Tak szero-
kie i nieprecyzyjne podejście do fundamentalnego uprawnienia związkowego budzi
w praktyce szereg wątpliwości interpretacyjnych.

W ostatnim czasie można było zaobserwować tendencje zmierzające do rozszerze-
nia grup pracowników objętych zakazem strajku. Znalazły one wyraz w negatywnie
opiniowanych przez OPZZ projektach aktów prawnych.

25